۲۵
مرداد
یک
آدمیان نیک‌سیرت،
بنا به پلید بودن که می‌گذارند،
برآنند تا «ترین» گردند.
آسمان مودت را ابرهای تیره در برگرفته؛
باران انتقام سیل‌آسا باریدن خواهد گرفت.
دو
در ظلمات شب و غفلت،
نظاره‌گر سحرگاهان
چاقوی انتقام را در برکه خون، برّنده و کاری‌تر خواهم نمود.
سه
«مانا»یی نه صفت هر یاوه‌گویی
بَل
توصیف آتش انتقامی است
که اندک اندک خواهد گرفت
دامنِ «میرا»یان را.
